Niby zarzekałem się, że już nie będzie nowych audiofragmentów książek espeerowskich, ale jak to mówią: nigdy nie mów nigdy. Coś podkusiło, więc nagrałem jeszcze jedną krótką scenkę z tomu Znajome twarze. Od strony graficzno-rysunkowej tradycyjnie pomagała mi córcia. Zachęcam do słuchania, oglądania, komentowania oraz ewentualnego udostępniania.
Rozbawiła mnie adnotacja, jaką przypadkowo odkryłem przy opisie jednej ze swoich książek w popularnym serwisie Lubimy Czytać. Otóż chodzi o „praszczura” Jednostki liniowej – pseudotygryska Uwaga! Po sygnale wydanie broni. Generalnie stare dzieje, rok 2005, żart wydawniczy polegający na stylizacji książeczki z niedługim opowiadaniem na pozycję à la … Czytaj dalej
Z cyklu: o co bardziej frapujących lekturach. Dla podtrzymania rytmu aktualizacji strony głównej, gdyż weny twórczej dalej brak, nic oryginalnego nie przychodzi do głowy, czasu na literaturę bardzo mało, ale żal definitywnie zamykać formułę, którą starannie pielęgnowałem przez trzy lata. Więc grając lekko na czas, pozwolę sobie polecić … Czytaj dalej
Bardzo poważnie zastanawiam się nad przyszłością niniejszej strony. Entuzjazm do jej prowadzenia, delikatnie mówiąc, przygasł. Nie jest to przejściowa zadyszka, raczej tendencja trwała, którą obserwuję od kilku ładnych miesięcy, przy czym okres wakacyjny wszelkie wątpliwości tylko i wyłącznie spotęgował. W związku z nowymi wyzwaniami zawodowymi, jakie czekają mnie … Czytaj dalej
Trwa sezon ogórkowy. U mnie też. Dla przyzwoitości daję ten wpis, jednak bardziej celem podtrzymania ciągłości aktualizacji – w wymiarze przynajmniej jednej na miesiąc – niż przedstawienia czegoś nowego. Dużo czytam. Szykuję się do wyprawy, którą będę chciał zrelacjonować w dłuższym tekście, najpewniej w odrębnej publikacji o charakterze … Czytaj dalej
Krótko i na temat, czyli zgodnie z obietnicą złożoną przy okazji lutowego fragmentu Zemsta szwejów, czyli moja improwizowana opowieść o tetralogii espeerowskiej – w półamatorskim materiale filmowym. Zapraszam.
Projekt porządkowania, odnawiania oraz poszerzania prozy wojskowej mogę uznać za zakończony. Jest całość, mamy komplet. Cztery tomy żołnierskie! Przedsięwzięcie trwało blisko dwa lata, bo od jesieni 2017 roku, odkąd przysiadłem do istniejącego, a zarazem nakładowo wyczerpanego już materiału pt. Jak zostałem bażantem. Wówczas nie zakładałem jeszcze opcji wielotomowej, … Czytaj dalej
Dawno niczego o Abubace nie było na blogu, bo też i od jej opublikowania zleciały ponad dwa lata. Od co najmniej roku tematycznie obracam się głównie wokół tetralogii żołnierskiej, która pochłonęła mnie bez reszty (ostatni z tomów, Listy z pododdziału, już wydrukowany – wyszedł ładnie, premiera w piątek). … Czytaj dalej
Ostatnia z książek cyklu espeerowskiego już w drukarni. Tom trochę nietypowy, przede wszystkim epistolarny, ale i poniekąd dokumentarny (m.in. zawiera przeszło sto przypisów, co ważne – pod konkretnym tekstem, bez konieczności przerzucania kartek i szukania objaśnień po całej książce). Ogólnie rzecz biorąc – nie lada wyzwanie redaktorsko-typograficzne. Ale … Czytaj dalej
Drugi czytany fragment Znajomych twarzy nosi tytuł Jak nie zostałem wartownikiem. Jest to właściwie materiał audio-wizualny, bo opatrzony sporą liczbą ilustracji. W rysowaniu pomogła mi córka, do filmiku trafiło wiele prac jej autorstwa. Dzielnie wspierała tatę także przy obróbce graficznej i montażu, była operatorką kamery podczas rejestrowania krótkich … Czytaj dalej