Relacje ze spotkania w Częstochowie

  przez | |
Dodaj komentarz
Spotkanie w Szufladzie 24.04.2017.

„Częstochowski spacer egzystencjalny” za nami. Było miło, sympatycznie, zajmująco. Prowadzący spotkanie – Michał Wilk z Koła Literackiego Anafora – bardzo profesjonalnie przygotowany. Cieszę się, że mogłem spotkać się z czytelnikami w tak nastrojowym miejscu, jakim jest częstochowska Szuflada. Relacje z poniedziałkowego wieczoru: na facebookowej stronie Koła Literackiego Anafora na facebookowej stronie Długosz TV na stronie Telewizji Orion (krótka videorelacja). W celu zilustrowania wpisu … Czytaj dalej →

Zadziwiająco dobra powieść

  przez | |
2 komentarze
Abubaka

Narzekałem trochę na blogerów, że nie czytają ze zrozumieniem, tylko kartkują w pogoni za akcją. I że idąc na łatwiznę, sugerują się opiniami poprzedników. A jednak nie wszyscy. Zdarzają się wyjątki. Oto Aneta Kwaśniewska z „Książek w eterze” bardzo ładnie wyłapała, o co w Abubace idzie. Przynajmniej w odniesieniu do wątków obyczajowych. Jak się okazuje – można zadać sobie trud dokładniejszego wczytania się … Czytaj dalej →

Częstochowski spacer egzystencjalny

  przez | |
Dodaj komentarz
Abubaka - Częstochowski spacer egzystencjalny.

Drugie spotkanie promocyjne z cyklu „Minitour Abubaka” odbędzie się pojutrze w Częstochowie. Miejsce: Pub Szuflada, godzina 19.00, hasło przewodnie: „Częstochowski spacer egzystencjalny”. Porozmawiamy o mojej prozie i jej związkach z Częstochową. Będzie można kupić książkę, uzyskać autograf. Wydarzeniu patronuje wortal czeKultura.pl. Kto ciekaw, zapraszam serdecznie!

Kwiecień plecień

  przez | |
2 komentarze
Drzewo na drodze.

We wtorek spadło dużo śniegu. Moja leśna miejscowość ucierpiała dotkliwie. Sosny łamały się jak zapałki. Zrywało kable. Drżałem o dach, na szczęście nic większego na dom nie spadło. Ale elektryczności nie było przez dwie doby. Zimno, ponuro. Pozrywało światłowody, odcięło internet. Nie dość, że komórka notorycznie gubiła zasięg, to jeszcze nie dało się jej potem naładować. Nie było czym. Nerwówka. W planach różne … Czytaj dalej →

Męska fascynacja wojskiem

  przez | |
Dodaj komentarz
Bażant i Abubaka

Na silne związki thrillera Abubaka z książką Jak zostałem bażantem zwraca uwagę Sławomir Domański, oficjalny recenzent portalu Lubimy Czytać: Rafała Sochę interesuje męska fascynacja wojskiem. Wyrazem owej fascynacji są fabularyzowane wspomnienia ze Szkoły Podchorążych Rezerwy zatytułowane „Jak zostałem bażantem”. Widać tutaj swoistą ambiwalencję, bo z jednej strony Socha jest zafascynowany armią, jej ideami, patriotyzmem i koleżeństwem, z drugiej ma świadomość ponurego absurdu militaryzmu, … Czytaj dalej →

Coś dla miłych młodych pań

  przez | | ,
Dodaj komentarz
Tadeusz Konwicki, Przemysław Kaniecki - W pośpiechu.

Autor wymieniony na okładce – Tadeusz Konwicki. Tytuł: W pośpiechu. Kilka dni temu, robiąc coś na kształt remanentu w prywatnej biblioteczce, z lekkim zdumieniem odnalazłem tę właśnie książkę. Ale tak naprawdę autorów W pośpiechu jest dwóch, gdyż mówimy tu o cyklu rozmów przeprowadzonych z panem Tadeuszem przez znawcę i badacza jego prozy, doktora Przemysława Kanieckiego. Książka pochodzi z roku 2011. Kupiłem ją ze … Czytaj dalej →

Komuda vs Biblioteka Żółtego Tygrysa

  przez | | ,
4 komentarze
Komuda vs Biblioteka Żółtego Tygrysa

Parę dni temu wpadł mi w ręce tygrysek o majorze „Hubalu”. Autorka: Anna Wawrzycka. Tytuł: Ostatni szwadron. Wydawnictwo: MON, rok 1972. Jak już pisałem niejednokrotnie – mam swego rodzaju słabość do serii z tygrysem, głównie kolekcjonerską, co nie oznacza, że od czasu do czasu jakiegoś starocia sobie nie odświeżę. A że całkiem niedawno czytałem książkę Jacka Komudy Hubal (patrz wpis styczniowy), Ostatni szwadron … Czytaj dalej →

Setne urodziny porucznika „Spokojnego”

  przez | | ,
Dodaj komentarz
Wacław Kuchnio ps. "Spokojny"

Sto lat temu (23 marca 1917) urodził się Wacław Kuchnio ps. „Spokojny”. Przyjaciel, zastępca i adiutant majora Mariana Bernaciaka ps. „Orlik”. Oczy i uszy komendanta – jak mawiano o „Spokojnym” pośród partyzanckiej braci. To jego Bernaciak darzył największym zaufaniem. Nic dziwnego, że po śmierci „Orlika” (24 czerwca 1946) Kuchnio został dowódcą jednej z dwóch zasadniczych części zreorganizowanego zgrupowania. Pochodził z Ryk. Uczęszczał do … Czytaj dalej →